Een pleidooi voor de kat uit de boomkijkers
Laten we eens ophouden……
Met alles en iedereen in hokjes te stoppen. Om mensen te kwalificeren als goed of fout. Of sterk of zwak. En te zeggen dat het ene karakter beter en waardevoller is dan het andere karakter. Helaas worden volkomen normale karaktereigenschappen soms weggezet als onwenselijk of niet sterk.
Vacature voor mensen die beren op de weg zien
Je ziet het al in vacatures. Er is geen werkgever die zoekt naar een nieuwe werknemer die afwachtend, voorzichtig, introvert, teruggetrokken, langzaam en lief is en bovenal ook nog een kei is ‘in beren op de weg’ zien. Tenminste ik ben zo’n omschrijving nog nooit in een vacature tegengekomen.
Biologisch gezien volstrekt normaal
En dat terwijl al deze eigenschappen biologisch gezien volkomen normaal zijn. Enorm functioneel zelfs. Net als alle eigenschappen die hier lijnrecht tegenover staan! Wist je dat?
Download mijn gratis PDF met voedingstips om overgangsklachten te verminderen.
De groep overleeft
Voor de overleving van de groep en het individu is het van essentieel belang dat er groepsgenoten zijn die deze eigenschappen hebben. Het voorkomt bijvoorbeeld dat we met z’n allen van een berg vallen. De mensheid is niet uitgestorven omdat er in een groep allerlei karakters bij elkaar komen.
Muizen in een doolhof
Tijdens mijn studie deed ik geheugenonderzoek bij muizen. Voor dit onderzoek werd er gebruik gemaakt van 2 verschillende stammen muizen. Een stam, de zogenoemde SAL muizen (short attack latency) en een andere stam de LAL muizen (long attack latency). De SAL muizen waren, voor zover je er menselijke eigenschappen op kan plakken, enorm extrovert, nergens bang voor, heel onrustig en best agressief. Het type van ‘gaan met die banaan’. De LAL muizen waren het tegenovergestelde: introvert, ingetogen, angstig, uiterst voorzichtig. Het type van ‘de kat uit de boom kijken’. De achterliggende vraag van het onderzoek was of er een verschil in leren bestaat tussen de verschillende karakters met het daaraan gekoppelde gedrag.
Op zoek naar de beloning
We lieten de muizen in een voor hen onbekend doolhof een beloning zoeken. Dit deden we gedurende een langere tijd en we namen de tijd op die ze nodig hadden om de beloning te vinden en dus het doolhof te leren kennen.
De LAL en de SAL muizen
Bij de LAL muizen was het de eerste keren erg lang wachten voordat ze überhaupt iets deden. Uiteindelijk kwamen ze in beweging en onderzochten elk hoekje van het doolhof totdat ze eindelijk de beloning vonden. De SAL muizen daarentegen…. die renden zeer fanatiek meteen de onbekende gangetjes in en vonden ook snel de beloning. Precies zoals je verwacht.
De SAL muizen bleven gedurende het hele experiment min of meer in dezelfde tijd het doolhof lopen. Ze vonden de beloning niet sneller of langzamer naarmate het experiment vorderde. De LAL muizen echter hadden uiteindelijk, aan het eind van het experiment, een veel kortere tijd nodig om bij de beloning te komen. Ze liepen doelgericht de goede route naar de beloning. Zij hadden duidelijk het doolhof leren kennen.
Ook op hersenniveau was dit te zien. In de hersenen van de LAL muizen was er duidelijk een geheugenspoor aangelegd. Bij de SAL muizen was dit geheugenspoor veel minder duidelijk en bovenal ook anders georganiseerd. Bij beide type muizen zien we dus effecten op hersenniveau, alleen wel anders.
Groepsdieren
Voor groepsdieren, zoals muizen, is het van essentieel belang dat deze verschillen er zijn. Elk gedrag heeft een bepaalde functie binnen de groep. Deze verschillen zorgen ervoor dat de groep en dus het individu een zo’n groot mogelijke overlevingskans heeft. Voor ons mensen geldt dit natuurlijk net zo goed. Overigens zijn wij allen mengsels van de LALLERS en SALLERS. Wij hebben van alles wat.
FOMO
Voor ons is het belangrijk om bij een groep te horen en ook een bepaalde rol in de groep te hebben. Buiten een groep vallen is een van de grootste angsten en een enorme stressfactor van de mens. Omdat je dan alleen komt te staan en je enorm kwetsbaar wordt. Daarom hebben we bijvoorbeeld ook zo de neiging om steeds op onze telefoon te kijken! Je moet tenslotte er wel bij blijven horen. Hier is nu ook een term voor: FOMO (fear of missing out).
Een pleidooi voor de kat uit de boomkijkers
Om terug te komen op mijn begin. Dit experiment laat een klein beetje zien dat verschil in karakter en gedrag functioneel is. Dat het één niet beter is dan het andere. Dat biologisch gezien karaktereigenschappen niet in normatieve hokjes te stoppen zijn. Dat er geen sterke of minder sterke karakters bestaan. Ik hoop dat ik ook heb laten zien dat wanneer je wat angstiger, stressgevoeliger, of een echte ‘beren op de weg’ type bent, dat dat niet per definitie zwakke eigenschappen zijn. Ik hoop dat jouw werkgever zich dan afvraagt: hoe kunnen we al die verschillende karaktereigenschappen inzetten in de organisatie waardoor het team beter en evenwichtiger functioneert. En dat de introverte werknemer een klein beetje vertrouwen in zichzelf mag hebben en gewaardeerd wordt. Wat zou ik graag eens een vacature lezen waarin ze vragen naar een introverte, lieve, voorzichtige en excellente ‘beren op de wegkenner’. Hoe mooi zou dat zijn? Ik verwacht echt dat als dit op een goede manier gedaan wordt, dit de ‘vitaliteit’ van het bedrijf enorm gaat verbeteren.
Alles over vrouwengezondheid
Wil je meer leren over de werking van je lichaam? Ik ben gespecialiseerd in vrouwengezondheid en ik deel via mijn Linkedin, Instagram en Facebook tips over dit onderwerp.
Download mijn gratis PDF met voedingstips om overgangsklachten te verminderen.